อาเกือบสองปีผ่านไปแล้วตั้งแต่ที่แคลร์ ชายน์รู้สึกว่า หลังจากที่พยายามอย่างหนักที่จะเดินต่อไป ทุกอย่างก็พังทลายลงตลอดกาล เธอได้ประสบความสำเร็จในสิ่งที่ครั้งหนึ่งเคยรู้สึกว่าเป็นไปไม่ได้

ฟื้นฟูจากการติดยาและแอลกอฮอล์เพื่อดำเนินการต่อในอาชีพที่ประสบความสำเร็จอย่างมหาศาลกับกลาสโกว์ซิตี้ แต่ตอนนี้เธอต้องทำทั้งหมดอีกครั้ง การกำเริบของโรคที่เกิดจากความเหงาของการล็อกดาวน์ของ Covid-19 ได้นำไปสู่ความคิดฆ่าตัวตายมากขึ้นและการค้นหาของตำรวจที่มีรายละเอียดสูง 10 ชั่วโมงซึ่งพบเธอในเอดินบะระ

อาศัยอยู่กับผู้ป่วยอีก 19 คนภายในวอร์ด Nairn ซึ่งเป็นหน่วยสุขภาพจิตที่โรงพยาบาล Stobhill ของกลาสโกว์ เธอไม่สามารถละเลยความคิดที่ว่าโอกาสในการฟื้นตัวของเธอได้ผ่านไปแล้ว “ฉันรู้สึกเหมือนฉันทำเสร็จแล้ว” เธอกล่าว “ฉันคิดว่าฉันทำเสร็จแล้ว นี่มันเพื่อฉัน ฉันไม่สามารถก้าวหน้าหรือเดินหน้าต่อไปได้ มันครอบงำทั้งชีวิตของฉัน ไม่เห็นทางออกเลย”

อีกครั้งที่เธอก้าวกลับออกไปสู่แสงสว่าง ในวันอาทิตย์ Shine จะเป็นส่วนหนึ่งของฝั่ง City ที่เผชิญหน้ากับ Celtic ในการแข่งขัน Scottish Women’s Cup รอบชิงชนะเลิศและไม่มีใครควรแปลกใจหากเธอใช้ความเด็ดขาดอีกครั้ง เธอทำแฮตทริกได้ในรอบชิงชนะเลิศปี 2015 และเป็นผู้ชนะในนาทีสุดท้ายในอีก 4 ปีต่อมา โดยทั้งสองครั้งได้ขับไล่ปีศาจส่วนตัวออกไป “ฉันเรียนรู้ที่จะสนุกกับช่วงเวลานั้นให้มากที่สุด” เธอกล่าว และความเป็นจริงของการได้กลับออกไปที่นั่นก็เป็นเรื่องที่น่าประหลาดใจ

Shine กำลังคุยกันอยู่ที่ล็อบบี้ของโรงแรมในกลาสโกว์ ซึ่งอาจไม่ใช่วิธีที่นักกีฬาส่วนใหญ่ต้องการจะใช้ในวันเกิดครบรอบ 27 ปีของพวกเขา เธอล้อเล่นกับเพื่อนร่วมทีมว่าจริงๆ แล้วเธอยังอายุ 24 ปี

และชี้ให้เห็นที่จริงมากขึ้นว่า ชีวิตวัยสาวหลายปีสูญเสียการเสพติดอย่างมีประสิทธิภาพ การฟังคำพูดของเธอคือการได้ยินเสียงที่เก่ากว่าและฉลาดกว่า Shine รู้จักจุดสูงสุดและจุดต่ำสุดที่สิ้นหวังมากกว่าที่คนส่วนใหญ่จะได้รับตลอดชีวิตโดยเฉลี่ย และต้องการให้ผู้คนได้รับแรงบันดาลใจจากการเดินทางของเธอ

นั่นคือเหตุผลที่เธอเขียนหนังสือ Scoring Goals in the Dark ส่วนหนึ่งมาจากชุดไดอารี่ที่เธอเก็บไว้ตั้งแต่อายุ 15 ปี มีแหล่งข้อมูลไม่กี่อย่างสำหรับนักฟุตบอลรุ่นเยาว์ และโดยเฉพาะเด็กผู้หญิง: ในการเล่นกีฬาที่ไม่หยุดยั้ง สิ่งแวดล้อม ซึ่งบางครั้งอาจมีตัวเลือกเพียงเล็กน้อย แต่เพื่อเก็บสะสม ความมืดสามารถเข้าครอบงำโดยไม่เลือกปฏิบัติ

“การพยายามพูดเรื่องนี้เป็นเรื่องยากมากเพราะถูกตราหน้า” เธอกล่าว “ฉันอยู่ในสภาพแวดล้อมที่เป็นมืออาชีพ เล่นในแชมเปี้ยนส์ลีก และพบว่าตัวเองอยู่ในส่วนลึกของการเสพติด ฉันไม่มีใครเหลียวหลังเพราะคิดว่าคนอื่นจะดูถูกฉัน ตัดสินฉันจากเรื่องนี้ และฉันก็สูญเสียความเคารพจากผู้คนมากมายเช่นกัน การอยู่ในที่สาธารณะในขณะที่มึนเมาเป็นสิ่งที่ฉันไม่ได้คิดซ้ำสองในขณะนั้น”

หนังสือของเธอบอกเล่าเรื่องราวของนักเล่นกลที่มีพรสวรรค์ซึ่งเล่นให้กับ Cork ซึ่งเป็นบ้านเกิดของเธอในชุดลายพรางของไอร์แลนด์ทั้งหมด ซึ่งเป็นรูปแบบการขว้างที่ผู้หญิงเล่น – ตอนเป็นวัยรุ่น “ไม่มีทางที่การต่อแถวในเกมนั้นที่ Croke Park ฉันคิดว่าฉันจะเป็นคนติดเหล้าหรือติดยาในอีก 5 หรือ 6 ปีต่อมา” เธอกล่าว “ฉันไม่เคยเกี่ยวข้องกับเรื่องนั้นเลย มันช่างโหดร้าย สิ่งต่าง ๆ จะเกิดขึ้นได้หากคุณไม่ดูแลตัวเอง”

อ่านบทความข่าวสารอื่น ๆ เพิ่มเติมได้ที่ johnranard.com อัพเดตทุกสัปดาห์